Interwencja w Koźlinach – umierający z zimna i głodu Husky!

Jakim trzeba być człowiekiem, by obojętnie przechodzić koło swojego psa,
który wygłodzony, wychłodzony i niemający sił nawet by wstać lub odwrócić głowę…
…cicho skamlał prosząc o pomoc…
Według naszej oceny ten psiak nie przeżył by tej mroźnej nocy… Na szczęście znalazł się dobry człowiek – pan Piotr, który przejeżdżając zobaczył zataczającego się psa i zadzwonił
o pomoc do naszego schroniska, inspektorzy OTOZ Animals zareagowali natychmiast…

 
Jakim trzeba być człowiekiem, by obojętnie przechodzić koło swojego psa, który wygłodzony, wychłodzony i niemający sił nawet
by wstać lub odwrócić głowę, cicho skamlał prosząc o pomoc… Według naszej oceny ten psiak nie przeżył by tej mroźnej nocy…
Na szczęście znalazł się dobry człowiek – pan Piotr, który przejeżdżając zobaczył zataczającego się psa i zadzwonił o pomoc do naszego schroniska, inspektorzy OTOZ Animals zareagowali natychmiast. Gdy przyjechali na miejsce przez dziurę w ścianie zobaczyli leżącego
w zamkniętej szopie Husky, który był tak wycieńczony i osłabiony, że nie mógł się ruszyć, tylko drżał i próbował odwrócić głowę w ich stronę.
Po krótkich poszukiwaniach znalazł się, mieszkający naprzeciwko właściciel, który stwierdził, że nie ma czasu zajmować się psem, nawet nie zauważył, że jest w takim stanie, stwierdził też, że przecież Husky lubią zimę, śnieg i mróz. Nie mieliśmy już sił i chęci tłumaczyć, że owszem, lubią, ale nie wtedy, gdy są zagłodzone, osłabione i chore. Pseudo właściciel bardzo chętnie zrzekł się go na rzecz OTOZ Animals,
bo wyjeżdża za granicę i nawet mu na rękę, że go zabieramy. Diego- bo tak nazywa się ten biedak, nie miał siły wstać, więc na rękach został zaniesiony do samochodu i jak najszybciej zabraliśmy go z tego miejsca i bezdusznego właściciela. Po przyjeździe do schroniska, w cieple, pomału dochodzi do siebie, zjadł z wielkim apetytem trochę jedzenia, dostał leki ( ma silne zapalenie gardła) i próbuje wstać,
choć nogi mu się jeszcze rozjeżdżają, merda ogonkiem jak widzi opiekuna, chyba rozumie,
że jest już bezpieczny, a my mamy nadzieję, że wróci do sił i znajdziemy mu dobry, kochający domek.
Jeszcze raz bardzo dziękujemy Panu Piotrowi, że zareagował na cierpienie psa, i uratował Diega <3